Voor MWRZ is de roze hulpverlening een belangrijk speerpunt en is de expertise op dit vlak groot. Rondom het thema geloof en homoseksualiteit is er weinig tot geen individuele professionele hulpverlening in Nederland. MWRZ probeert deze discrepantie met zijn maatschappelijke zorg te overbruggen.
Ambulante begeleiding
Al langer bemerkte je dat je anders bent. Sommigen noemen het ‘homo’ of ‘lesbo’, anderen benadrukken het niet graag op deze manier en noemen het ‘gewoon anders’. Er achter komen dat je een andere geaardheid hebt kan een schok voor je zijn. Jezelf accepteren lukt soms niet en het kan je hele leven compleet op zijn kop zetten. Misschien vindt je familie jouw gedachten wel erg vreemd. Sommige mensen denken dat het een ziekte is, of iets is waar je overheen kunt groeien. En hoe ga je er zelf mee om? Wil jij wel anders zijn? Misschien worstel je erg met je geaardheid in combinatie met je geloof. Of bent u een ouder van een zoon of dochter die een andere geaardheid heeft. Deze worsteling met jezelf kan erg moeilijk zijn en misschien kun je er met niemand over praten.
Maatschappelijk werk, ambulante begeleiding en psychische hulp
U kunt voor maatschappelijk werk, ambulante begeleiding en psychische hulp terecht bij MWRZ. Daar krijgt u een vaste maatschappelijk werker. Samen met de deze begeleider voert u gesprekken, leert u verschillende vaardigheden en onderneemt u samen dingen. Er wordt zoveel mogelijk samengewerkt met uw eigen sociaal netwerk en de ketenpartners in de sociale dienstverlening uit uw regio.
Wat doet MWRZ?
Ambulante (woon) begeleiding is voor mensen van jong en oud die zelfstandig (gaan) wonen en daar hulp en/of ondersteuning bij nodig hebben. Vaak is er ook sprake van psychische problematiek, maar dat hoeft niet. MWRZ biedt dan de ( psychische ) hulp die u nodig heeft. Het is niet zo dat de maatschappelijk werker allerlei (huishoudelijke) taken overneemt. De begeleiding is juist zo ingericht dat u zo zelfstandig mogelijk leert functioneren. De ambulante begeleiding kan betrekking hebben op verschillende leefgebieden. Bijvoorbeeld veiligheid, wonen en dagelijks leven, financiën, relaties en gezin, sociaal netwerk, werk of dagbesteding, geloof, zingeving, vrije tijd en hobby’s, psychische en lichamelijke gezondheid. Op basis van deze leefgebieden wordt samen met u een begeleidingsplan opgesteld, waarin doelen worden opgenomen waaraan gewerkt gaat worden. De begeleiding is meestal vanuit uw eigen huis, ook wel ambulante begeleiding genoemd.
Wat is woonbegeleiding?
Wanneer u kampt met bijvoorbeeld psychische- of psychosociale problemen, verslaving of een stoornis, is het soms moeilijk om het leven op de rails te houden of te krijgen. Of u wilt graag zelfstandig wonen, maar heeft hier psychische hulp bij nodig. Enkele voorbeelden van woonbegeleiding zijn; veiligheid in en om uw eigen huis, leren omgaan met uw geld, een zinvolle dagbesteding, sociale contacten, gezond eten, samen koken, praten over uw problemen en oplossingen, leren omgaan met instanties of alcohol/drugs, uw administratie zelf bijhouden, activiteiten ondernemen. Uiteraard zijn er nog veel meer voorbeelden te bedenken. Uw woonbegeleiding is maatwerk en dat betekent dat dit zo wordt ingericht, dat de woonbegeleiding voldoet aan al uw wensen en behoeften. Deze worden omgeschreven in een werkplan, wat de rode draad is tijdens de woonbegeleiding. Uiteindelijk gaat het erom, dat u zo zelfstandig mogelijk (weer) kan functioneren in de maatschappij.
Wat maakt de begeleiding van MWRZ uniek?
De begeleiding van MWRZ is ambulant. Dit wil zeggen dat u de begeleiding vanuit uw eigen woning krijgt. MWRZ heeft zelf geen woningen beschikbaar voor cliënten. MWRZ kiest voor deze werkwijze, zodat u vanuit uw eigen vertrouwde omgeving begeleiding krijgt. Wanneer u uw eigen leven steeds beter op de rails heeft en steeds zelfstandiger kan functioneren, heeft u de begeleiding wellicht minder nodig. Er worden dan andere afspraken gemaakt, zoals van een aantal contacten per week, naar 1 x in de week of om de 2 weken, of misschien zelfs 1 x per maand. De maatschappelijk werker trekt zich in overleg met u ‘terug’, in plaats van dat u moet verhuizen, omdat u ‘door moet stromen’ in uw traject. U kunt blijven wonen op uw eigen vertrouwde plek waar u inmiddels uw plaats in de wijk of dorp heeft en uw sociaal netwerk heeft uitgebreid. U hoeft dan niet te verhuizen. Daarnaast bespaart deze werkwijze kosten voor de gemeenten, omdat trajecten niet langer lopen dan de cliënt zelf nodig heeft.
Roze Hulpverlening
Al langer bemerkte je dat je anders bent. Sommigen noemen het ‘homo’ of ‘lesbo’, anderen benadrukken het niet graag op deze manier en noemen het ‘gewoon anders’. Er achter komen dat je een andere geaardheid hebt kan een schok voor je zijn. Jezelf accepteren lukt soms niet en het kan je hele leven compleet op zijn kop zetten. Misschien vindt je familie jouw gedachten wel erg vreemd. Sommige mensen denken dat het een ziekte is, of iets is waar je overheen kunt groeien. En hoe ga je er zelf mee om? Wil jij wel anders zijn? Misschien worstel je erg met je geaardheid in combinatie met geloof. Of bent u een ouder van een zoon of dochter die een andere geaardheid heeft. Deze worsteling met jezelf kan erg moeilijk zijn en misschien kun je er met niemand over praten. Voor MWRZ is de roze hulpverlening een belangrijk speerpunt en is de expertise op dit vlak groot. Rondom het thema geloof en homoseksualiteit is er weinig tot geen professionele individuele hulpverlening in Nederland. MWRZ probeert deze discrepantie met zijn maatschappelijke zorg te overbruggen.
Korte publicatie onderzoek
MWRZ is in augustus 2013 ingeschreven bij de Kamer van Koophandel te Middelburg. Eigenaar Johan Boone had al een aantal jaar een missie; de roze hulpverlening. Homoseksualiteit en diversiteit bespreekbaar maken in de maatschappij, maar ook binnen de kerkgenootschappen. Op velerlei vlak is er hulpverlening welke op breder maatschappelijk vlak uitgedragen wordt, ook wel de preventieve hulpverlening genoemd. Te denken valt aan diverse landelijke LHBT-projecten (LHBT staat voor Lesbo, Homo, Bi en Transgender), of regionale projecten, zoals het LHBT-project en –netwerk vanuit het Anti Discriminatie Bureau of Movisie.
Uit ervaring en onderzoek blijkt dat er op de volgende schakel in de hulpverlening (de individuele hulpverlening) weinig tot geen organisaties zijn die zich hard maken voor individuele hulpverlening (Preventieplan LHBT-jongeren Zeeland, 2015). MWRZ probeert deze discrepantie te overbruggen, door zich op te stellen als de contactpersoon voor individuele LHBT-hulpverlening in de regio Zeeland. De doelstelling hierbij is dat personen die worstelen met hun geaardheid, al dan niet in combinatie met religie, te helpen en te ondersteunen met hun worsteling. De individuele hulpverlening van MWRZ beperkt zich niet tot de LHBT’ers zelf, maar werkt ook systeemgericht. Dit omdat het netwerk rondom de LHBT-er vaak een soort dezelfde worsteling of acceptatieproces doormaakt. Uiteraard is het streven, dat deze worsteling een ‘plaatsje’ krijgt bij de cliënt en/of het systeem, zodat ondersteuning niet langer nodig is vanuit de professionele hoek, maar dat het netwerk rondom de cliënt dit op kan pakken, vanuit de eigen kracht (Lange, 2009 en SWVO, 2015).
Uit onderzoek onder jongeren blijkt dat LHBT-ers vaker een minder goede psychische gezondheid hebben. Onder de LHBT-groep wordt vaker gedacht over suïcide dan onder hetero-groep. Voor de LHBT-ers in Zeeland betekent dit, dat 52% van deze groep wel eens suïcidegedachten heeft, ten opzichte van 16% van de hetero’s. 36% van de LHBT-ers in Zeeland ervaren een matig/slechtere gezondheid, ten opzichte van 15% van de hetero’s. 24% van de LHBT-ers ervaren psychosociale problematiek ten opzichte van 4% van de hetero’s. Meer dan 50% van de LHBT-groep geeft aan hulp nodig te hebben, of hulp nodig te hebben gehad. Dit zijn schokkende cijfers. Ook blijkt uit onderzoek dat de hulpverleners moeite hebben met het verkennen en signaleren van de LHBT-groep. De kennis op dit vlak is er niet of is zeer beperkt. Wanneer er sprake is van worsteling met gevoelens omtrent de geaardheid in combinatie met religie, is er één partij in Zeeland (MWRZ) die professionele hulpverlening kan geven (Preventieplan LHBT-jongeren Zeeland, 2015).
Uit onderzoek en recente vraaggesprekken blijkt dat LHBT-ers die hulp willen van een professional, het een pré is, wanneer deze hulpverlener ook ervaringsdeskundig, doch een andere geaardheid heeft. Uit recente vraaggesprekken onder de hulpverleners in Zeeland geven deze aan, dat het wenselijk zou zijn om een specialist te kunnen benaderen/inzetten voor problemen op het gebied van LHBT. Als belangrijke oplossing komt naar voren, om een (roulerend) LHBT-spreekuur op diverse plaatsen in Zeeland te organiseren.
Uit deze onderbouwing vanuit onderzoek en vraaggesprekken blijkt dat de individuele hulpverlening niet gewaarborgd is voor de LHBT-groep en het daarbij behorende systeem. MWRZ kan deze discrepantie overbruggen. Naast deze kans staat de bedreiging, dat de kosten voor deze hulpverlening niet passend zijn binnen het huidige beleid van de WMO. Ook bij cliënten en het systeem speelt een aspect van schaamte, waardoor MWRZ prefereert de hulpverlening anoniem aan te bieden. Ook dit past niet binnen het huidige beleid van de WMO. (indicatiestelling kan niet anoniem). Inzake het financiële aspect vindt op diverse niveaus overleg plaats om hiervoor een oplossing te vinden. Het is uiteraard wenselijk dat dit niet ten koste gaat van de begeleiding van de cliënt.